รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

1. อัสสุตวาตาสูตรที่ 1 2. อัสสุตวตาสูตรที่ 2
3. ปุตตมังสสูตร 4. อัตถิราคสูตร
5. นครสูตร 6. สัมมสสูตร
7. นฬกลาปิยสูตร 8. โกสัมพีสูตร
9. อุปยสูตร 10. สุสิมสูตร

อรรถกถาสุสิมสูตรที่ 10

ในสุสิมสูตรที่ 10 มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า ครุกโต ความว่า เป็นอันเทวดาและมนุษย์กระทำให้หนัก
ด้วยจิต เหมือนฉัตรหิน. บทว่า มานิโต ได้แก่ อันเขาประพฤติรักใคร่
ด้วยใจ. บทว่า ปูชิโต ได้แก่ อันเขาบูชาด้วยการบูชาด้วยปัจจัย 4.
บทว่า อปิจิโต ได้แก่ อันเขายำเกรงด้วยการประพฤติอ่อนน้อม. จริงอยู่
มนุษย์ทั้งหลายเห็นพระศาสดาแล้ว ย่อมลงจากคอช้างเป็นต้น ถวายทาง
ลดผ้าจากจะงอยบ่า ลุกจากอาสนะถวายบังคม ดังกล่าวมานี้ ชื่อว่าเป็นผู้
อันมนุษย์เหล่านั้นยำเกรงแล้ว. บทว่า สุสิโม ได้แก่ บัณฑิตปริพาชก
ผู้ฉลาดในเวทางค์ ผู้มีชื่ออย่างนั้น.
บทว่า เอหิ ตฺวํ ความว่า ปริพาชกเหล่านั้นได้มีความคิดอย่างนี้
ว่า พระสมณโคดมอาศัยชาติและโคตรเป็นต้น ถึงความเป็นผู้เลิศด้วยลาภ
ก็หาไม่ ที่แท้ทรงเป็นยอดกวี ผูกคัมภีร์คำร้อยกรองประทานแก่พระสาวก
เพราะทรงเป็นยอดกวี พระสาวกเหล่านั้น เรียนคัมภีร์นั้นหน่อยหนึ่งแล้ว
กล่าวลำเป็นต้นว่า อุปนิสินนกกถาบ้าง อนุโมทนาบ้าง สรภัญญะบ้าง